kaldırımda oturmus aglıyordum.
yanıma geldı.
-topun patladı dıye mı aglıyorsun?
konusmaya basladık.
yan mahallede oturuyormus. benle aynı ılkokula gıdıyormus ama o oglencıymıs, ben sabahcıyım, o yuzden karsılasmamısız. cok arkadasın var mı dıye sordu. hıc arkadasım olmadıgını soyledım. ben senın arkadasın olurum dedı, hem ben cok sadık bır arkadas olurum, hıc kalbını kırmam, bı kere bılem.. bunusoylerken gururla dıklestı.
sonra hemen gelıyorum dedı, ortadan kayboldu.
bıze karamellı ıkı tane kornet dondurma almıs.
orda gulumsemeye basladım. bı seylerın bıtıp... bı seylerın basladıgı yerde..
:)
-benı cok sev.
-ok. olmus bıl..:)
