u are not a drop in the ocean, u are an ocean in a drop.

 var olan:

"oykumde bir sure konuk olacak, sonra beni yeniden yuz ustu bırakıp gidecektin..."

________________________________________________________________

yuzyıllardır konusmamıs gibiydi. soyle bir hatrını sorsan da derdini hakikaten anlatsa gibi bir arayıs icindeydi. dakikalarca, saatlerce..

-gercekten kotu gorunuyorsun.

(baslangıc icin kotu bir secim yaptım sanırım.)

durdu, bir sigara yaktı. sigarası oldugu surece guvendeydi. anlatmaya guc bulurdu.

birbiriyle baglantısız cumleler sıraladı. tekrar durdu. devam etme gucunu her zamanki gibi kendinde bulacaktı.

-seni anlamıyorum. neden bu kadar garip/gereksiz/detay seylere kafanı takıyorsun?

sessizligindeki guc yerini kararsızlıga bıraktı. kendini guvende hissetmedigi zamanlardaki gorunmezlik pelerinini ustune gecirmisti:

-"bir adam kumsaldaki bir tabelanın uzerine bir yazı yazmıs. diger bir adama "ben seneler once buraya bir yazı yazmıstım. insanlar yıllardır gelip gidip o yazıyı okurlar" demis. diger adam kendisinin de yıllar evvel kumsala bir yazı yazdıgını ama dalgaların yazıyı sildigini soylemis. ikinci adam birinci adama sormus:

...........-sen ne yazmıstın?

...........-'ben hep varolanım.' sen ne yazmıstın?

...........-'ben bu okyanusta sadece bir su damlasıyım.'

biliyor musun, esasen birbirimize soyleyecek hicbir seyimiz yok dostum."

hicbir seyimiz yok.

gene sustu. bir daha karsımda gorunur olmayacagını coktan anlamıstım.

bizim baslamayan hikayemizde burada bitti.

birbirimize soyleyecek bir seyimiz olmadıgını yuzume vurdugu bir yerlerde..

2010-istanbul

poem

 evimi ust katla aldattım. sonra bir gecede gittim hazirandan eylule. cok yaslandım. ben kimden sair oldugumu bilirim. anısı biz olalım bu sokakların dedin mi? ben duydum onu. sonra yeni bir aska, yeni yarınlara inandım. ve korkarım sen gittin ve yıkıldı ardından bu kent. upuzun simsiyah saclarımı kısacık kestirdim, bi sey olmadı, siz de deneyin bayım. cicekli siirler yazmak istedim. cicekli siirler yazmama izin vermediler. sonra cicek asısı yaptılar bana, ruhum cicek actı. gozleri getirin gozleri. gozler hep iyi gelir. insanın sabitleri olmalı hayatta. benim en sabitim her seyin ayaklarımdan cekilebiliri her seyin yıkılabilir olması olmasın ne olur. benim de sabitlerim olsun. ben tas kararım, senin de gurur gurur sacların var. her ayrılıkta imlası bozulan bi cocuksun sen. bu askta buyuyup her seyi baska bir aska ertemelek. ben sana mecburum bilemezsin. aysel git basımdan. karanlıgım, cirkinim. seni seviyorum. aysel git basımdan. sacıma tarak degdi, hani ben serseriydim? ben seni severim sevmesine de dunya hazır degil buna. vurdun kanıma girdin, itirazım var. usuyorum, kapama gozlerini. ac kaldım, susuz kaldım, karanlıktı gece, terk etmedi sevdan beni. papara parara diye sarkılar soylemek isteyen neseli kızla bagrı yanık acılı ezgiler okumaya tutmus yaslı kadın icimde savasır durur. ama zeytin agacı ekmeliyim ben, olumu bilmeme ragmen yasamak agır bastıgından. yedi renk birlesince sessizce guzel seyler olurmus. ama ben hep babamın yarattıgı cıgın altında kaldım. bi sevmek dusunsem. ben senle mutsuz ama bahtiyardım. cocuksun sen. cocugumsun. bu dunya sana gore degil.