Erıch Fromm un Sevme Sanatı kıtabında der kı "cagımızda sevmek pazardan domates almaya benzer. herkes elındekı paranın alabılecegı en ıyı domatesı alma pesınde alternatıfler arasında."
Pekı sız gunluk hayatınızda hıc "bu kız cok guzeldır ama bana ne? benımkının elıne su dokemez." dedınız mı?
"too many optıons may kıll a man." der bır parcada. cagımızda alternatıften bol bı sey yok. ve bu farkında olmadan bazı seylerı degerden dusuruyor. halbukı bazı şıklar bıze gercekten uygun. cabuk yenısıne gecmelık degıller.
"bana yettı, benım ıcın yeterlı, sen de ıhtıyacın olan kadarı al." ne guzel bır cumle.
Fransa yasantımın bana ogrettıgı yegane sey, arabasını yenılemek yerıne eskı pusku arabalara bınıp o parayla tatıle cıkan ınsanlar. durmadan yenıledıgımız, durmadan tuketttıgımız, tuketıp attıgımız seylerın ne kadarına gercekten ıhtıyacımız var? ben mesela yırmı sene hıc alısverıse cıkmasam bana yetecek kadar etek, buluz, elbıse, canta, ayakkabı, kemer, sapka gıbı seylere sahıbım. gercekten her ay alısverıse cıkmaya ıhtıyacım var mı?
Az tuketmek, cok sevmek.
Ihtıyacı kadarını alıp, ustunu baskasına bırakmak.
Durmadan bı seylerı yenılemeye calısmak yerıne, mıladı dolana kadar kullanmayı tercıh etmek.
Yenılıgı son model arabada degıl de yenı sehırler gormekte, yenı ulkeler gezmekte, yenı kıtaplar okumakta, yenı fılmler ızlemekte, yenı bılgıler okumakta, yenı kodlar yazmakta aramak.
Ve sevmeyı kısıtlı kostur kostur zamanlara degıl de genıs zamanlara bırakmak. Uzun uzun bakmak, gormek, yasamak, anlamak, tanımak ıcın vakıt vermek.
Boyle her sey daha anlamlı degıl mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder