dostoyevski -budala

 dostoyevski nin budalasinda prens sadece iyilige hizmet etmektedir. saftir. oyle ki insanlar onu anlamamakta, onu budala bulmaktir.

benim de bu hayattaki amacim iyilik.
ve hayattaki tek dostum amacim.

Dumbo

 When Do We Lose Our Compassion?

I was thinking about Dumbo the other day—the scene where they lock up Dumbo’s mom, calling her a “mad” animal just because she wanted to protect her baby. They tore them apart, and little Dumbo just wanted his mother. I remember how much that scene hurt as a child. I felt it. I knew it was wrong.
But then I started wondering… at what point do we stop feeling so deeply?
As kids, we see suffering, and we care. We don’t ask whether it’s “just the way things are” or whether someone deserves it. We don’t think about money, tradition, or industry. We just feel. We cry when animals get hurt. We get angry when something isn’t fair.
And then, slowly, society tells us to stop.
We hear: “That’s just life.” “Don’t be so sensitive.” “Animals are here for us.”
We’re told to accept things we once knew were wrong.
But what if that childlike empathy wasn’t a weakness? What if it was the truth before the world tried to make us forget?
So, I want to ask—when do you think we lose our compassion? And why?
And to those who never let society mute their compassion—to those who stood up for what they believed in even when the world told them not to—I admire you so much. You’ve been fighting for what’s right all along, and the rest of us are just catching up.
Maybe we don’t need to “grow out of” caring. Maybe we need to grow back into it. 

grey

grı:

sevdigimiz saydigimiz bir renk.

bundan 15-20 sene once dunyayi soyle okuyordum:
-ben cok iyi, cok melek kaldim. erkes cok kotu. cok yalniz kaldim. korkuyorum. uhu

bu beni cok kotu bir ruh haline burunduruyordu.

son 10 senedir dunyayi soyle okuyorum:
-insanlar bazen iyi, bazen kotu seyler yapiyorlar. ınsanlarin cogu gri. puru pak melek insanlar da, asiri kotu caniler de istisna.

bu yaklasim dunyayi cok daha sevmeme ve insanlarla daha saglikli iletisim kurmama sebep oldu;) tavsiye ederim.

yerdeniz

 

Bugun evde kitap keyfisi yerdeniz ursula nin ilk kitaplarindan. Eartsea serisinin ilk kitabi. 1968 yilinda yazilan bu kitabin konusu cocukluk ve ilk kahramanliklar. Icindeki cocugun ayri eve cikmasina izin vermeyenlere ve bir kahramanlik yapip adamdan sayilmaya heves edenlere;)

sımple passıon

 2022 yılı nobel edebıyat ödüllü yazar annie ernaux eseri.

“benim için tek bir gelecek vardı, o da yeni randevu saptamak üzere hep bir sonraki telefonun çalmasıydı. iş yükümlülüklerimin dışında -ki o bunların saatlerini biliyordu- ben yokken telefon eder de kaçırırım korkusuyla, evden mümkün olduğunca az çıkıyordum. elektrik süpürgesini ya da saç kurutma makinesini, telefon sesini duymamı engelleyebilir diye çalıştırmaktan kaçınıyordum. bu telefon sesi beni sık sık, cihazı elime alıp alo deyinceye kadar süren bir umutla bitkin düşürüyordu. arayanın o olmadığını anlayınca o kadar derin bir hayal kırıklığı yaşıyordum ki telefondaki kişiden nefret ediyordum. a.’nın sesini duyar duymaz, o belirsiz, o acılı, o kuşkusuz kıskanç bekleyişim çabucak sona eriyor, önce çıldırıp sonra bir anda yeniden normale döndüğüm hissine kapılıyordum. aslında bu sesin önemsizliği ve kendi hayatımdaki orantısız önemi beni şaşırtıyordu.”
**
“kimi zaman, kendi kendine, belki bütün gününü bir saniye bile beni düşünmeden geçiriyor diyordum. kalktığını, kahvesini içtiğini, konuştuğunu, güldüğünü gözümün önüne getiriyordum, sanki ben yokmuşum gibi. kendi saplantımla hiç uyuşmayan bu durum beni şaşkına çeviriyordu. bu nasıl mümkün olabilirdi? gerçi sabahtan akşama dek aklımdan çıkmadığını öğrense o bile şaşırırdı. benim tutumumu ya da onunkini daha doğru bulmak için hiçbir neden yoktu. bir bakıma, ben ondan daha şanslıydım.”
**
"çocukken benim için lüks, kürk mantolar, uzun elbiseler ve deniz kıyısındaki villalardı. daha sonra, bunun entelektüel bir yaşam sürmek olduğuna inandım. şimdi bana öyle geliyor ki lüks aynı zamanda, bir erkeğe ya da bir kadına olan tutkuyu yaşayabilmektir."

the most beautıful woman: afrodit, hera and athena

 rivayet odur ki paris e dunyanin en guzel kadinini secme gorevi verilir. afrodit, hera ve athena arasindki bu yarista herkes vaatlerini soylemeye baslar:

-athena paris e butun savas taktiklerini bilen buyuk bir kahraman olmayi vaad eder.
-hera paris e butun asya nin ve avrupa nin krali olmayi teklif eder.
-afrodit ise paris e dunyanin en guzel kadininin askini teklif eder.

paris afrodit in teklifini kabul eder ve dunyanin en guzel kadini afrodit secilir.