heart

 

kanatları varmıs kalbin,

sevince ucar

sevilmeyince gocermis..

cahit zarifoglu

_____________

tek basına duruyordu, bası one egikti, bir kose basında yere cokmustu, gozleri donuk donuktu..

"meraba, dunyadan iki kisi nefret edelim mi?"

guldu.. ara sıra anlamlı anlamsız guler.. o zaman istisnasız her seferinde dunyam aydınlanır..

"bendeki dunya nefreti senin dunyanı da iyice karartır.." dedi, sesi birden ciddilesti.

onu tam da o noktada kaybetmeye cok yakın oldugumun farkındaydım. incelikli davranmaya calısarak yeniledim:

"dunyadan iki kisi nefret etmemizin serefine iki kadeh sarap icelim mi?"

"olur.."

bakkaldan bir kosu bir sise sarap alıp geldim, iki de plastik bardak..

sarabını icerken ayva kıvamında gulumsuyordu..

"ya yere bakarsın ya da goge.. yanında gokyuzune bakasım geliyor.." dedi sırıta sırıta..

"ne mutlu bana.." dedim neseyle..

dunyayı sevmek icin artık iki kisiydik..

melankoli mi?

o ellerimden tutunca kalabalık oldum, dagıldı gitti.

**

kaldırımda oturmus aglıyordum.

yanıma geldı.

-topun patladı dıye mı aglıyorsun?

konusmaya basladık.

yan mahallede oturuyormus. benle aynı ılkokula gıdıyormus ama o oglencıymıs, ben sabahcıyım, o yuzden karsılasmamısız. cok arkadasın var mı dıye sordu. hıc arkadasım olmadıgını soyledım. ben senın arkadasın olurum dedı, hem ben cok sadık bır arkadas olurum, hıc kalbını kırmam, bı kere bılem.. bunusoylerken gururla dıklestı.

sonra hemen gelıyorum dedı, ortadan kayboldu.

bıze karamellı ıkı tane kornet dondurma almıs.

orda gulumsemeye basladım. bı seylerın bıtıp... bı seylerın basladıgı yerde..

:)

-benı cok sev.

-ok. olmus bıl :) 

__________________

kanatları varmıs kalbin,

sevince ucar

sevilmeyince gocermis..

cahit zarifoglu