Aşk

 

vakit geceyarısını coktan gecmis olmalı. ben neredeyim, farkında degilim, icim daraldı, attım kendimi dısarı.
birden onumde soluk soluga bir adamın kosturdugunu gordum. var gucuyle kosuyordu.
iyi geceler, dedim ona.
iyi geceler diye yanıtladı beni.
-birinden mi kacıyorsunuz? yoksa birini mi kovalıyorsunuz? affedin, geceyarısı boyle kimsesiz gorunce merak ettim.
-sevgilimi terk ettim az once. dort yıldır beraber oldugum kadını terk ettim. kacıyorum.
-kavga edip mi ayrıldınız?
-hayır hayır. haberi bile yok henuz onu terk ettigimden. yalnız basıma aldım kararı. sonra kendimi sokaga attım, kacmaya basladım. kolay bi sey degil. anlatması guc. gece beklemistir beni. ama kararlıyım. uc saattir durmaksızın kosuyorum artık beni yakalamasına, bulmasına olanak yok. sınırı gectim, anlıyor musunuz? simdi boslukta dolasan bir goktası gibiyim. garip bir ozgurluk.
-anlar gibiyim.
-gece boyu kacısıma devam etmeliyim. kendi kendime de savasıyorum. en zoru bu.
-niye terk ettin sevgilini?
-fazla baglanmıstım. korktum. bir an donsem mi diye dusundum ama en iyisi su direge sıkı sıkı tutunayım, yanlıs bir sey yapmayayım, donmemem gerek. birkac gun hic durmadan kosarsam onun yasamından cıkmıs olucam. ilkin albumlerden cıkarım. duvardaki resimden. yatak odasından. sonra banyodan kokum gider. buzdolabından ickilerim yok olur. posta kutusundan en son kurtulabilirim.
-ya onun yureginden? belleginden?
-sorma bana bunları.
direge busbutun sarıldı.

karsıdan genc bir adamın bize dogru kostugunu gorduk.
var gucuyle kosuyordu. bizi gorunce durdu:
-birinden mi kacıyorsun arkadas? biz yabancı degiliz, burda 2 saattir bu isleri konusuyoruz.
-ben mi? ben bir kadının pesinden kosuyorum. onu yakalamaya calısıyorum. ellerimin arasından kayıp gidecek diye ödüm kopuyor. elimde hediye paketi, geceden bu yana kosuyorum. gayret edersem sabaha kalmaz onun yasamına girecegimi biliyorum. ilkin bir gozune girebilsem. yani ilgi alanına. gerisi kolay. oradan evine girerim. bu hızla kosmaya devam edersem yatagına ulasmam güç olmaz. eh, orda biraz durup dinlenirim.
keyifle güldü, bize göz kırptı.
-sonra belki düşlerine de girerim. sofrası, mutfagı girecegim hayatına. kararlıyım. ne kadar kacarsa da kurtulamaz benden.
elindeki hediye paketini mutlulukla salladı.
-hadi bana musade. kosmalıyım. yetismeliyim onun yasamına.

11 aralık 1988-ankara
nazlı eray-aşk artık burada oturmuyor